جرج برنارد شاو درام نویس و شاعر بزرگ انگلیسی در سال 1856 در  خانواده ای فقیر در شهر دوبلین ا یرلند چشم به جهان گشود . در کودکی عشق  به موسیقی را از مادر هنرمند خود به ارث برد . کمی درس خواند و آنگاه دست به کارهای گوناگون برای گذ ران زندگی خود زد . در لندن به روزنامه نویسی پرداخت  و از راه نوشته های خود پول به دست می آورد . از سال 1789 نوشتن داستان و نمایشنامه را آغاز کرد . در سال 1820 میلادی دست به کوشش های سوسیالیستی زد و از این به بعد در نوشته ها و اندیشه هایش  به مکتب سوسیالیستی  گرایش بسیار یافت .  شاو در نمایشنامه نویسی تواناتر از داستان نویسی بود . او نویسنده ای   واقع بین است و نوشته هایش به چاشنی ریشخند و بذله گویی آمیخته اند . شیوه اندیشه اش بر فلسفه تکامل تکیه زده است . نخستین نمایشنامه او در سال 1898 میلادی به  نام نمایشنامه های مطبوع و نامطبوع انتشار یافت . کار های مهم او عبارتند از : پیرو شیطان ، (1896 ) ، سزار و کلئوپاترا(1899 ) ، بشر و فوق بشر (1903 ) ، میجر باریارا (1905 ) ، پیگمالیون (1912 ) ، بازگشت به ماتوساله (1924 ) و سنت جون (1924 ) اشار ه کرد . شاو در سال 1925 برنده جایزه نوبل ادبی شد و مجموعه آثارش در فاصله سالهای 1930 تا 1932 میلادی در سی جلد به  چاپ رسیدند . وی در چنین روزی در سال 1950 میلادی دار فانی را وداع گفت .