تلخیص  از کتاب: تاریخ خلفاء، نویسنده: حجه الاسلام و المسلمین رسول جعفریان :
خلیفه دوم  از طایفه بنى عدى بود. طایفه مزبور یکى از تیره‏هاى کم جمعیت قریش بوده است. مادرش حنتمه دختر هاشم بن مغیره از تیره بنى مخزوم بود. این تیره نیز از طایفه قریش و در جاهلیت از همپیمانان بنى امیه به شمار مى‏رفت. وی  بر خلاف ابو بکر، از کسانى بود که سالها پس از بعثت رسول خدا (ص) به آن حضرت ایمان آورد. بسیارى از مصادر، اسلام او را در سال ششم بعثت مى‏دانند. این در حالى است که مسعودى، اسلام او را چهار سال قبل از هجرت، یعنى سال نهم بعثت مى‏داند.
خلیفه دوم  در دوران مدینه، در حوادث و جنگها حضور داشت گر چه تاریخ خاطره ویژه‏اى از وى به یادگار ندارد. زمانى که دختر او حفصه به عقد رسول خدا (ص) در آمد، رفت و شد وى با رسول خدا (ص) بیشتر شد.  پیش از آنکه ابو بکر وى را بر این کار بگمارد، درباره این کار خود، از عبد الرحمن بن عوف مشورت خواست، او با تمجید از وى، عمر را فردى عصبانى خواند.  پس از نوشتن عهد خلافت عمر توسط ابو بکر، عملا عمر به خلافت منصوب شده بود.خلق سختگیرانه عمر، از نظر اقتصادى نیز نمود خاص خود را داشت. او زندگى ساده را براى خود و کارگزاران و خانواده خود مى‏پسندید، در این باره الگوى زندگى رسول خدا (ص) هنوز در میان مردم جارى بود گر چه به مرور کسانى از حاکمان، راه و رسم دیگرى را پیشه کرده بودند. عمر علاوه بر آن که به هر روى تحت تاثیر آن الگو قرار داشت‏شخصا نیز برداشت زهدگرایانه افراطى از دین داشت. خلیفه بیش از ده سال خلافت کرده و در سال 23 هجرى کشته شد .