از دیر باز روز تاسوعا به نام حضرت عباس ابن علی ( ع ) گرامی داشته می شد. اگر چه آن حضرت نیز در روز عاشورا از ماه محرم به درجه شهادت نایل آمدند اما همه ساله چنین روزی به نام آن حضرت از سوی شیعیان در بزرگداشت مقام ایثار و جانبازی گرامی داشته می شود. حضرت عباس (ع) در سال 26 هجری قمری دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش امام علی ابن ابی طالب ع و مادر گرامیش فاطمه، دخت حزام بن خالد بن ربیعه بن عامر کلبی و کنیه اش ام البنین  بود. حضرت عباس (ع)  در خانه ای زاده شد که جایگاه دانش و حکمت بود. آن حضرت از محضر امیرمومنان (ع)  بهره فراوان علمی برد و  از خاندان عصمت و طهارت  علوم و اسرارازلی و ابدی را  آموخت و کرامات اخلاقی را از مهبط وحی و تنزیل فرا گرفت. زبان دروصف شان و مرتبت حضرت ابوالفضل العباس  قاصر است چراکه او مخزن علم و سخا و اخلاق مروت است و همه اینها در بخش های مختلف زندگی آن حضرت به گونه های مختلف متجلی  شده است . بسیاری از روایات ماثوره  به ایثار و فداکاری  آن حضرت در راه امام خویش تصریح کرده اند و این امر  به وضوح، فضیلت و مقام آن بزرگوار را آشکار می سازد . اوج ایثار و مردانگی آن حضرت در روز پر حادثه عاشورا  آشکار می شود . واقعه آب آوردن آن حضرت برای فرزندان و خاندان حضرت حسین ابن علی ع نشانه و گویای اوج ایثار و جانبازی آن حضرت است . حضرت ابوالفضل ع  پس از آنکه نتوانست از میان خیل دشمنان آب را به خیمه های تشنگان انتقال دهد  مسیر برگشت خود را عوض نمود و از داخل نخلستانها برگشت  تا شاید مشک را سالم برساند . با این حال دشمنان راه را بر او بستند و او را محاصره کردند تا آنکه نوفل ازرق شمشیری به دست راست حضرت زد و آن را از بدن جدا نمود. در همین حال بود که دیدند ابوالفضل ع رجز را عوض کرد . او می فرمود: بخدا قسم اگر دست راستم را ببرید من دست از دامن حسین بر نمی دارم. مشک آب را برشانه چپ قرار داد. بار دیگر نوفل ازرق، ضربه ای دیگر زد و دست چپ حضرت را از مچ جدا نمود. طولی نکشید که رجز دوباره عوض شد در این رجز فهماند که دست چپش هم بریده شده است . راویان نوشته اند به هر تقدیر،  مشک آب را چرخاند و آن را به دندان گرفت  و خویش را روی آن انداخت تا سالم بماند اما سپس تیری آمد و به مشک رسید و  آب مشک نیز  از دست رفت .در همین زمان  تیری دیگر  بر سینه حضرت  نشست  وعده ای گفته اند عمودی آهنی بر فرق مبارکش  نشست و او را از اسب به زمین انداخت و در این هنگام بود  که برادر خود حسین را برای اولین بار به نام برادر مرا دریاب خطاب  کرد. پس از به شهادت رسیدن آن حضرت، ا مام حسین (ع) فرمودند: الان انکسر ظهری و قلت حیاتی-  اکنون پشتم شکست و چاره ام کم شد. مرقد مطهر حضرت عباس ع  نزدیک محل شهادتش کنار شریعه فرات است و سن ایشان لحظه شهادت 34 سال بوده است .