در چاپگرهای سه بعدی خانگی، برای تولید محصولات از ذوب پلاستیک بهره می برند. چاپگرهای سه بعدی صنعتی با قابلیت پرینت با استفاده از فلزات، رزین های مایع، خمیر سرامیک و حتی مواد خوراکی ساخته شده اند.تفاوت اصلی چاپگرهای خانگی و صنعتی در صافی سطح، دقت ابعادی و همچنین تنوع متریال های قابل استفاده در قطعه خروجی می باشد. البته این تفاوت رفته رفته با گسترش صنعت چاپگرهای خانگی کمرنگ تر شده است و امروزه پرینترهای نیمه صنعتی با دقت های ابعادی بسیار مناسب ظاهر شده اند که قیمت های بسیار پایینی نیز دارند.
امکان سنجی و ایده پردازی پرینت های سه بعدی برای بار اول در سال 1950 به ذهن دانشمندان راه یافت. طرح اولیه ی پرینتر های سه بعدی در دهه هشتاد با نام "Rapid Prototyping" ارائه و اولین نمونه از آن توسط چارز هال ساخته و به نام این دانشمند ثبت شد. اما پرینترهای سه بعدی حال حاضر برای اولین بار با روش SLA درسال 1986 ساخته و دوسال بعد وارد بازار شدند.
کاربردها
پرینت سه بعدی و کمک در طراحی جواهر آلات
پرینت سه بعدی و پرینت از سمعک
امروزه مدلسازی سه بعدی در رشته های گوناگونی همچون قطعه سازی، معماری، طراحی صنعتی، روباتیک، صنایع هوافضا و...رایج است. این مدلسازیها تا پیش از این به شکل تصاویر دو بعدی روی صفحه های نمایشگر یا روی کاغذ ارائه می شدند تا افراد با دیدن آنها درکی از آنچه طراحان در ذهنشان دارند بدست آورند.
پرینتر های سه بعدی توانایی تولید هر نوع قطعه ای با هر شکلی و زاویه ای که باشد، تو پر باشد، یا تو خالی، صاف باشد یا منحنی،… هر قطعه ای با هر طراحی را دارد. این نیاز در همه جا قابل لمس است. صنعت، پزشکی، آموزشی، خودرو سازی، نظامی و هر کاری که نیاز به شبیه سازی ، تولید ماکت و ساخت طرح اولیه دارد،با استفاده از پرینتر سه بعدی، هم می تواند، پروسه ی زمانبر شبیه سازی و ساخت ماکت قطعات را تسریع بخشد و تنها با پرینت گرفتن طرح سه بعدی در زمانی بسیار کم، به بررسی قطعه بپردازد.